پيام كيهان به شادمهر، ابی، اندی و شهرام شب‌پره

كيهان نوشت: اينکه برخی خوانندگان و هنرپیشه‌های ضدانقلاب، سر از دربار دیکتاتورهای سعودی درمی‌آورند، چیز تازه‌ای نیست.

اینکه تقریبا همه هنرمندان ضدانقلاب که عمری است دارند به عرب و اسلام و به اسم بربریت و خشونت فحش می‌دهند، رفته‌اند عربستان سعودی کنسرت اجرا کنند به کنار. وقتی شادمهر روی سن داشت آهنگ مشترکش با «ابی» یعنی «رویای ما» که تولید سال 92 است را می‌خواند و از دنیای بدون جنگ و همراه با آزادی می‌گفت و فریاد می‌زد؛ «دنیایی که بمب و موشک نمی‌سازه، موشک روی خواب کودک نمیندازه، دنیایی که تو اون زندونا تعطیلن، آدم‌ها به جرم پرسش نمی‌میرن»؛ یاد مرضیه افتادم.

مرضیه در سال‌های قبل از انقلاب، خواننده معروفی بود که بعد از انقلاب خوانندگی را کنار گذاشته بود و در ایران زندگی‌اش را می‌کرد و کسی هم به او کاری نداشت. متین دفتری‌ها که دوستان خانوادگی‌اش بودند وسوسه‌اش کردند که برود پاریس و به منافقین بپیوندد و دوباره مشهور شود. پیرزن 71 ساله هم گول خورد و رفت پاریس با مریم رجوی دیدار و اعلام کرد که به سازمان پیوسته است. بعد هم رفت قرارگاه اشرف در عراق و اولین کنسرتش را روی تانک‌های منافقین در اشرف برگزار کرد و سرود معروف «ایران زمین» را خواند.

خلاصه که آقای شادمهر! تو و ابی و اندی و شهرام شب‌پره و بقیه رفقایتان فکر نکنید برای اولین‌بار چه حرکت ابتکاری جالبی زده‌اید! اتفاقا بیست و چند سال دیر آمدید! بیست و چند سال قبل از اینکه شما با دستمزد کلان بیایید زیر بلیط عربستان که حامی مالی و تئوریک القاعده و طالبان و داعش بوده، دیکتاتورترین نظام سیاسی جهان را دارد و چند سال است دارد یمن را بمباران می‌کند؛ از رویای دنیای بدون جنگ و بی‌موشک بخوانی! مرضیه با کلی تبلیغات رفت عراق زیر سایه صدام و آنجا هم رفت روی تانک مجاهدین خلقی که کلی از مردم ایران را کشته‌اند از ایران زمین و مردم ایران و آزادی خواند! بی‌هویتی، خاصیت اپوزیسیون‌ها است. گاهی زیر پرچم سازمان از آزادی می‌خوانند و گاهی در مهد تروریسم و خشونت، از دنیای بدون جنگ.