رابطه سحر دولتشاهی و پیمان معادی حاشیه ساز شد؛ روان درمانی عاشقانه!

برترین ها: حدود دو ماه است که سریال «افعی تهران» به کارگردانی سامان مقدم از بستر نمایش خانگی اکران می‌شود. در این اثر چالش‌های زندگی آرمان بیانی (پیمان معادی)، منتقد سینما که قرار است نخستین فیلمش را از روی یک داستان جنایی کارگردانی کند به نمایش گذاشته می‌شود.

اما یکی از نقاط مهم فیلمنامه به رویارویی او با مژگان مشتاق (سحر دولتشاهی) برمی‌گردد. آن جایی که در روند درمان آرمان توسط او، سویه‌هایی از کشش عاطفی نمایان می‌شود. کاربران نیز واکنش‌های متفاوتی را نسبت به این سوژه نشان دادند اما غالب نظرات در امتداد نظر کارگردان این سریال بیان شده و انگار آن‌ها جایگیری چنین سوژه‌ متفاوتی در سریال را از نقاط قوت اثر می‌دانند.

صبا در توئیت خود نوشته: آقای سامان مقدم کارگردان افعی تهران، کاش این توئیت به نحوی به دست شما برسه! تا بدونید چه ضربه بزرگی به تنه روان‌درمانگری و تلاش سال‌های طولانی درمانگر‌های باسواد، اخلاقی و حرفه‌ای این مملکت زدید. درمانجو در میانه راه درمان با درمانگر وارد ارتباط عاطفی می‌شه و جالب‌تر از همه این که درمانگر کاملاً مشتاق این ارتباطه و اون رو می‌پذیره!

آقای مقدم کاش بدونید چه تصویر غلطی از اتاق درمان، درمانگر و درمانجو ارائه دادید. کاش بدونید اگر کسی سر‌سوزنی قصد و نیت کمک گرفتن از درمانگر (به خصوص درمانگر زن) رو داشت الان چه فکری می‌کنه! با صرف هزینه‌های میلیاردی برای حضور بازیگرهای مطرح و ستاره در سریالی با سناریوی به شدت ضعیف، چند ده میلیونی خرج مشورت با چند روانشناس هم می‌کردید جای دوری نمی‌رفت!

و حالا می‌رسیم به بحث و جدل کاربران بر سر این توئیت خبرساز:

اسماعیل در رد نظر صبا می‌نویسد: حالا افعی تهران که از نظر کیفیت شاید تراز اول نباشه ولی این که واکنش اصناف و مشاغل مختلف کی قراره به چهارتا فیلم و سریال تو ایران تموم شه هم خودش مساله‌ای هست. «تنه روان‌درمانگری» اگه این قدر‌ نگرانه، به یه سری از موضوعات داخلیِ این صنف بپردازه بهتره.

گالیله یک پیشنهاد مطرح کرده: من که سال‌هاست سریال‌های ایرانی رو نمی‌بینم ولی اگه واقعا داستان سریال افعی تهران در مورد رابطه درمانگر و درمانجو هستش باید بگم یه کپی از فیلم عالی"یک روش خطرناک" هستش، پیشنهادم اینه که اگر تا حالا این فیلم رو ندیدید حتما ببینید.

فرانکو هم از انتقادپذیری اصناف ظاهرا گله دارد: شوکران (پرستارها)، خانه ای روی آب (دکترها)، گناه فرشته (وکلا) و ... حالا هم که ضربه و لطمات جبران‌ناپذیر به بدنه روان‌درمانگری. قیم عقل ملت نباشید لطفا!

گیتا هم به تفکیک موضوعات پرداخته: نویسنده/کارگردان مسئولیتی در قبال اخلاقیت اجتماعی نداره دوستان. ساحت هنر و ساحت اخلاقیات دو ساحت جدا از همن. اون نهادی که ضربه بزرگی به روان‌درمانی زده جای دیگری‌ست.

سیا هم به سامان مقدم حق داده: من اصلا این سریال رو ندیدم، ولی چرا هر فیلم یا سریالی می‌سازن به یک قشری برمی‌خوره؟! خب مثلا تو سریال برکینیگ بد باید معلم شیمی‌ها قاطی می‌کردن؟ بعدشم همه چی نسبیه، شاید واقعا سامان مقدم دیده همچین چیزی رو و ازش ساخته.

آراس هم به عنوان یک برنامه‌نویس مدعی شده: در 99درصد سریال‌های ایرانی از مهندسین کامپیوتر و برنامه‌نویس‌ها، موجوداتی ترسو، خلافکار، بنده‌ی پول و … ساختن که همیشه آچار فرانسه‌ی خلافکارها و تبهکارها هستن و آخر سر هم یا فرار کردن و یا کشتنشون! از ما یاد بگیرید که نجابت به خرج می‌دیم و هیچی نمی‌گیم.