5 عامل موثر در پوسیدگی "دندان"

پوسیدگی "دندان" در واقع نوعی بیماری عفونی است که در طی آن سوخت و ساز میکروب‌های موجود در دهان باعث تولید اسید‌های آلی شده و به تدریج باعث از بین رفتن مواد معدنی موجود در دندان و به دنبال آن تخریب سریع ساختمان دندان می‌شود.

دکتر رویا کلیشادی دندانپزشک در گفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: شدت تاثیر مواد اسیدی موجود در دهان برای ایجاد پوسیدگی دندان تحت تاثیر عواملی همچون بزاق دهان، میکروب‌های موجود در دهان(پلاک)، نوع ماده قندی مصرف شده و میزان مقاومت دندان دارد.

وی ادامه داد: بزاق‌ دهان به عنوان یک ماده خنثی کننده طبیعی عمل می‌کند تا اسید تولید شده در دهان را خنثی نماید.

بزاق همچنین تامین کننده کلسیم و فسفات می‌باشد که باعث رسوب املاح در مینای دندان می‌شود. روند خنثی شدن اسید توسط بزاق حدود 20 تا 40 دقیقه طول می‌کشد ولی اگر در طی این مدت، ماده قندی دیگری مصرف شود، این روند دچار وقفه خواهد شد.

شب‌ها تولید بزاق به کمترین حد خود می‌رسد و به همین دلیل است که هنگام شب، دندان‌‌ها آسیب پذیر تر از سایز زمان‌ها می‌باشند.

کلیشادی افزود:به لایه باکتری موجود در سطح دندان‌ها پلاک میکروبی گفته می‌شود. این باکتری‌ها باعث تولید اسید شده و مانع اثر خنثی کننده‌ی اسید بزاق می‌گردد. یکی از اجزاء اساسی روند پوسیدگی دندان وجود میکروب‌ها در دهان می‌باشد، میکروب‌ها با سوخت و ساز مواد قندی نشاسته‌ای موجود در رژیم غذایی باعث تولید میزان کافی اسید برای شروع پوسیدگی دندان می‌شوند.

وی تصریح کرد: هرچند میزان مصرف مواد قندی، عامل مهمی در ایجاد پوسیدگی دندان می‌باشد، ولی تعداد دفعات مصرف این مواد از اهمیت بیشتری برخوردار است. مصرف مکرر مواد قندی، باعث افزایش تولید اسید توسط باکتری‌ها شده و مانع خنثی شدن اسید توسط بزاق می‌گردد.

این دندانپزشک تاکید کرد: هرچند همه انواع مواد قندی می‌تواند اسید تولید نماید، ولی برخی از آن‌ها اثر تخریب کننده بیشتری بر مینای دندان دارند، که به دو دسته‌ مواد قندی درونی و بیرونی تقسیم بندی می‌شوند. مواد قندی درونی به طور طبیعی در ساختمان سلولی مواد غذایی مانند میوه‌ها و سبزی‌ها وجود دارند و از قدرت تخریبی کمی برخوردارند.

وی در پایان اظهار داشت: مواد قندی بیرونی آن درسته مواد قندی هستند که به مواد غذایی مصرفی افزوده می شوند، مانند قند، شکر، عسل و قند موجود در آبمیوه یا پوره میوه. قند‌های بیرونی در شیر و فرآوردها‌ی آن نیز وجود دارند ولی قدرت تخریب کمتری بر مینای دندان دارند، مگر این‌که مواد قندی به شیر اضافه شده باشد.

گزارش خطا